16 Ekim 2013 Çarşamba

YAZLIK ÇOCUK ÇANTASI

       Eskiden bizim çocukluğumuzda nerde değişik değişik çantalar takmak,bir tanesini bulsak bayram yapardık.. Şimdiki çocuklar şanslı sanırım bu tür konularda..Anneler çok becerikli örüyor veya dikiyorlar...Annesinin zamanı olmayan güzel bir kızımız için sipariş üzerine sevdiği renklerde bir çanta düzenleyip ördüm.. Güle güle kullanması dileğiyle.. 
     Sizlerde buyrun  bakalım beğenecekmisiniz.. yorumlarınız benim için önemlidir..
 



postadan önceki son halleri
yaptığım tüm ürünler ve siparişler için yorum bırakırsanız çok mutlu olurum..

  Sipariş veya sorularınız için gemicicanan@gmail.com adresinden ulaşabilirsiniz...






       

FENERBAHÇELİ veAYICIKLI KALEM KUTUSU

Bugün arşivdeki resimlerime bakarken yazda sipariş çalıştığım doğaçlama ördüğüm iki kalem kutusu ve bir çantayı hatırladım..yayınlayarak sizlerle paylaşmak istedim.. buyrun


    fenerbahçeli bir taraftara özel hazırlanmış kalem kutusu..sarı lacivert renklerden oluşmuş, fermuar açmak için basket topunu tutmak ve çekmek yeterli. .kapandığında ise yanlardaki ellerin arasında kalarak basketbol sahasında top oynuyorum izlenimi veriyor..güle güle kullansın fenerbahçeli delikanlımız..



   ayıcıklı kalem kutumuz yine sevimli hayvanları herzaman ne kadar sevdiğimizi gösteriyor..süslü ayıcıklı kalem kutumuz güzel sahibesinin isteği üzerine özenle hazırlanmıştır.. güle güle kullansın kızımız..:)

             bu güzel kalemliklerden çocuklarınız veya sevdikleriniz için sipariş vermek isterseniz gemicicanan@gmail.com adresine mail atarak iletişime geçebilirsiniz.. sevgiyle kalın...

15 Ekim 2013 Salı

ADI BAYRAM..

  Yıllar önceydi.. bir anne kızına mektubunda şöyle diyordu.
            Güzel kızım ,benim prensesim.. Bugün kurban bayramı..Sen bugün üniverstede okuyorsun ve uzaklardasın.Hala eve gelemedin.. Gözüm yollarda seni bekliyorum.. Dolmalar ,tatlılar yaptım.. Kurban kesecez ..Sen bugün 18 yaşında bir genç kız oldun ..Okulun bitene dek her bayram, ben bu heyecanla yolunu bekliyor olucam. Seni özlüyorum kızım.. Çabuk gel , gel ki bayram gerçek bayram olsun...
                                                                                                                     Seni seven annen ..

Bu mektup yazıldığında kız henüz 8 yaşındaydı.. yıllar yılları geçip 18  yaşına gelince okunsun diye hatıra olarak yazılmıştı.. Ama yıllar sonra gerçek  olan kısımları vardı.. Anne her bayram kızını hasretle kapılarda camlarda bekledi.. Özledi hemde çok.. Kızı gelicek diye eli ayağına dolaştı.. Ne yedireceğini şaşırdı.. Kızı bayramlarda geldiğinde hep mutlu musmutlu oldu.. Bayram  gerçek bayram oldu..

        Veeee... Tekrar yıllar birbirini kovaladı.. Anne kızını üniversitede okurken beklediği gibi , hala bekliyor.. Kızı, prensessi hala okuyor.. Hemde başka bir şehirde değil daha uzakta..Başka bir ülkede..Anne kızını özlüyor hemde çok.. Bayramda bir yanı eksik , bir yani hep kırık.. Bayram onun için bayram değil şimdi .. ADI BAYRAM..


      Bayram anneye göre evlatlarına sarıldığı  günler.. Bayram çocuklarının güldüğü anlar. Bayram çocuklarını mutlu gördüğü zamanlar.. Gerçek bayram yakın biliyor anne.. Çocukları mezun olunca, elleri iş tutunca, çocukları yuva kurunca  işte o zaman gerçek bayram olacak..

     Evlatlarla, anne  babalarla ,birlikte nice bayramlara....Tüm müslüman aleminin bayramı kutlu olsun..


13 Ekim 2013 Pazar

TEDAVİDEN DÖNDÜM


       Merhabalar sevgili dostlarım.. Bloğuma ara verirken sağlık sorunu nedeniyle hastaneye yatacağımı yazmıştım.Yaklaşık 20 gün kadar fizik tedavi oldum.. Her gün düzenli fizik görerek ve egzersizlerle tamamladığım tedaviden sonra eve geleli 10 gün oldu..Bu süreçte hastanede bir çok arkadaşım ve iki tane de manevi kızım ( gülay ve semin ) oldu.. Birlikte pek çok konuda sohbetlerimiz,akşam çaylarımız, güldüğümüz, üzüldüğümüz anlar yaşandı.Yuvalarımızdan ayrı geçirdiğimiz günlerde herkes birbirine destek  verdi..
        Evde mavişimi beslediğim gibi ,hastanenin camlarına gelen güvercinleri aksatmadan hergün besledim.. öyle ki güvercinler beni tanır olmuştular sanki :) Kendim için aldığım ekmekleri hiç yemedim ( aman kızım duymasın burayı ) Ama onlar yerken çok mutlu oldum ben  ya...
       Gayet rahat geçirdiğim bu süreçte tek sıkıntım çocuklarıma duyduğum özlem oldu..Onların sesini duymayı, görüntülerini görmeyi herzamankinden çok özledim.. Benim prensesim , bitanem, güzel kızım ve  canım oğlum sık sık beni telefonla arayarak yanımda oldular...Mutluluk verdiler, hastalığıma şifa oldular desem yeridir..
       Artık evimdeyim, burdayım..Yeni yazılarımla,paylaşımlarla özlediğim siz dostlarımlayım..Ağrılarım tamaman geçinceye dek çok heves ettiğim kumaş oyuncakları denemek, ve geri dönüşüm projeleri yapmak gibi düşüncelerim var..Kendimi çok yormadan örecek ve bazen sevgili blog dostlarımın yaptıklarını ( izin verirlerse ) paylaşacam inşş..
      Her şey  zamanla olur ama yeterki  ALLAH'ım sağlık sıhhhat versin..Sevgiyle ve sağlıkla kalın...

                                                       zonguldak
                                                             limanın  gündüz  görüntüsü
                                                                     limanın gece görüntüsü
                                                        kuşlarım beslenirken :)
                                      kardeşim  ve gelinimiz geçmiş olsun çiçeği  getirmişler